จากแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560-2564) ประเด็นการพัฒนาหลักที่สำคัญในช่วงแผนพัฒนาฯ ประเทศไทยแม้ว่าได้ดำเนินมาตรการเพื่อส่งเสริมการบริหารจัดการที่ดี มีการขยายการลงทุนในโครงสร้างพื้นฐานที่เป็นระบบโครงข่ายมากขึ้น และมีการเพิ่มการลงทุนเพื่อการวิจัยและพัฒนา แต่อันดับความสามารถในการแข่งขันของไทยยังปรับตัวช้าเมื่อเทียบกับหลายประเทศ เนื่องจากคุณภาพคนต่ำ การลงทุนในการวิจัยและพัฒนายังมีน้อย คุณภาพของโครงสร้างพื้นฐานยังไม่ดี มีความเสี่ยงจากการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างประชากรสู่สังคมสูงวัยมากขึ้น จำนวนประชากรวัยแรงงานลดลง ผู้สูงอายุมีปัญหาสุขภาพและมีแนวโน้มอยู่คนเดียวสูงขึ้น การกระจายรายได้โอกาสในการพัฒนาไม่ทั่วถึง ทรัพยากรธรรมชาติเสื่อมโทรม ปัญหาสิ่งแวดล้อมเพิ่มสูงขึ้น สภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง ภัยพิบัติทางธรรมชาติ จำเป็นต้องให้ความสำคัญกับการพัฒนานวัตกรรมทำให้เกิดมูลค่าทางเศรษฐกิจด้านกระบวนการผลิต การแปรรูปผลิตภัณฑ์และบริการ ส่งเสริมและสนับสนุนการวิจัยและพัฒนา วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยีและนวัตกรรม

การดัดแปลงต่อยอดการพัฒนาเทคโนโลยีสู่ความเป็นอัจฉริยะ ปรับโครงสร้างการผลิตสร้างโอกาสทางเศรษฐกิจในแต่ละช่วงของห่วงโซ่มูลค่า โดยการสนับการเพิ่มศักยภาพของฐานการผลิต ฐานรายได้เดิม ยกระดับห่วงโซ่มูลค่าด้วยการใช้เทคโนโลยีวิจัยและพัฒนานวัตกรรมการผลิตที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมสอดคล้องกับความต้องการของตลาด ปรับระบบการผลิตการเกษตรให้สอดคล้องการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและศักยภาพของพื้นที่ (สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ, 2560) จากยุทธศาสตร์การพัฒนาจังหวัดเลย พ.ศ.2561 – 2565 ประกอบด้วย